-
1 провалиться
сов.1) егылып төшү, бату2) ( обрушиться) җимерелү, җимерелеп (ишелеп) төшү; уелу, уелып төшү; иңү3) (ввалиться - о глазах, щёках) бату4) перен.; разг. ( потерпеть неудачу) уңышсызлыкка очрау, уңышсызлыкка дучар булу; җимерелү5) (быть обнаруженным, напр. о подпольщиках) ачылу, тотылу6) ( на экзамене) "начар" билгесе алу, [имтиханны] тапшыра алмау7) перен.; прост. (пропасть, исчезнуть) [китеп] олагу, юкка чыгу•он как сквозь землю провалился — җиргә сеңгән кебек булды, җир упкандай булды
провалиться [мне] на этом самом месте! — җир упсын [мине]!
-
2 пропасть
I пр`опастьж1) упкын, төпсез чокырскатиться в пропасть — упкынга тәгәрәп (егылып) төшү; перен. чокырга тәгәрәп төшү, һәлакәткә барып җитү
2) перен. (большое расхождение между кем-чем-л.) зур аермаII проп`астьсов.1) югалу, җуелу, юк булу, юкка чыгу2) ( перестать появляться) күренми башлау, күренмәү, югалу, югалып тору, юкка чыгу3) (уйдя куда-л., исчезнуть) юкка чыгу, югалу, [китеп] олагу4) ( скрыться) күздән югалу, юкка чыгу, юк булу5) ( утратиться) бетү, югалу, юкка чыгу6) (погибнуть, умереть) һәлак булу, юкка чыгу7) ( пройти бесполезно) әрәм (зая) булу, әрәмгә (бушка, заяга) китү, югалу